i. Zrozumienie niskiej fotografii
* Definicja: Fotografia niskokeńska charakteryzuje się głównie ciemnymi tonami, głębokimi cieniami i minimalnymi atrakcjami. Temat jest często częściowo zaciemniony w ciemności, tworząc dramatyczny i tajemniczy charakter.
* Kluczowe elementy:
* dominująca ciemność: Obraz jest w większości ciemny.
* Ograniczone wyróżnienia: Najważniejsze są małe i kontrolowane, zwracając uwagę na określone funkcje.
* Shadow Play: Cienie są kluczowe, kształtując temat i dodając głębokość.
* Wpływ emocjonalny: Fotografia niskokeńska często wywołuje uczucie tajemnicy, dramatu, introspekcji, a nawet melancholii.
ii. Minimalne wymagania dotyczące przekładni
Piękno tej techniki jest jej dostępność. Prawdopodobnie masz większość tego, czego potrzebujesz:
* kamera: Każdy aparat, który umożliwia ręczną kontrolę przysłony, czas otwarcia migawki i ISO, będą działać. Można użyć lustrzanek cyfrowych, kamer bezlusterkowych, a nawet niektórych smartfonów z trybami „pro”.
* obiektyw: Wszechstronny obiektyw około 50 mm (lub równoważny w rozmiarze czujnika aparatu) jest idealny. Szerszy otwór (f/2.8 lub szybciej) pomaga zebrać więcej światła i tworzyć płytką głębokość pola, ale nie jest to niezbędne. Prime soczewki często przodują w sytuacjach o słabym świetle.
* źródło światła (singiel): To twój najważniejszy sprzęt. Oto kilka opcji, zamówionych od większości do najmniej ideału:
* prędkość/strobe: Pojedyncza lampa błyskowa poza kamerą (światło szybkie lub stroboskopowe) jest najbardziej wszechstronną opcją. Będziesz potrzebował sposobu, aby wyzwolić go zdalnie (wyzwalacze radiowe są idealne).
* stałe światło: Ciągłe źródło światła, takie jak panel LED, lampa biurka, a nawet światło robocze może działać. Poszukaj regulowanej jasności. Świetna opcja jest również ściemniacza w lampie.
* okno (kontrolowane): Można użyć okna, ale musisz kontrolować ilość światła wchodzącego do pokoju (patrz poniżej). To najbardziej nieprzewidywalna opcja.
* modyfikator (opcjonalnie, ale zalecany): Modyfikator światła kształtuje i zmiękcza twoje światło.
* parasol: Tanie i skuteczna opcja zmiękczania światła błyskawicznego.
* softbox: Zapewnia bardziej kontrolowane i rozproszone światło.
* Modyfikator DIY: Kawałek białej pianki, papierze śledzącym, a nawet arkusz łóżka można użyć do rozproszenia światła. Nawet odbicie światła ze ściany może służyć jako modyfikator.
* tło: Niezbędne jest ciemne tło. Zrobi to czarna ściana, ciemna prześcieradło, a nawet po prostu róg słabo oświetlonego pokoju.
* reflector (opcjonalnie): Reflektor może odbijać niewielką ilość światła z powrotem w cienie, aby dodać subtelne wypełnienie, ale nie zawsze jest to konieczne w portretach o niskich klawiszach. Biała piankowa płyta działa dobrze.
* statyw (zalecany): Pomaga utrzymać stabilność aparatu w słabym świetle, pozwalając na dłuższe czasy otwarcia migawki.
iii. Konfiguracja i technika
1. Wybierz swoją lokalizację:
* Znajdź przestrzeń, w której możesz kontrolować światło otoczenia. Oznacza to pokój z minimalnymi źródłami światła lub możliwość blokowania światła z okien.
* Ustaw swoje ciemne tło.
2. Ustaw swój temat:
* Umieść temat przed ciemnym tłem.
* Rozważ ich pozę i wyraz. Pomyśl o nastroju, który chcesz stworzyć.
3. Skonfiguruj źródło światła:
* Umieszczenie światła klucza: To jest krytyczne. Umieść źródło światła * na jedną stronę *, zazwyczaj pod kątem 45 stopni, poziomo lub pionowo. To tworzy silne cienie po przeciwnej stronie twarzy.
* odległość: Przesuń źródło światła bliżej lub dalej od podmiotu, aby kontrolować intensywność światła i rozmiar podświetleń. Bliżej =jaśniejsze, mniejsze atrakcje; Dalej =Dimmer, większe wyświetlenia.
* kąt: Dostosuj kąt światła, aby utworzyć różne wzory cieni. Światło umieszczone wyżej rzuci cienie pod oczami i nosem.
* Kierunkowość: Jeśli używasz światła okiennego, ustaw obiekt, aby światło pochodziło z boku. Możesz użyć zasłon lub żaluzji do kontrolowania ilości światła wchodzącego do pokoju.
4. Ustawienia aparatu:
* ISO: Zacznij od najniższego ISO, który oferuje aparat (zwykle ISO 100), aby zminimalizować hałas. Może być konieczne nieznacznie zwiększenie go, jeśli światło jest bardzo przyciemnione.
* apertura: Wybierz otwór, który daje pożądaną głębokość pola. Aby uzyskać płytką głębokość pola (rozmyte tło), użyj szerszego apertury, takiej jak f/2.8 lub f/4. Jeśli chcesz więcej przedmiotu, użyj mniejszej apertury, takiej jak f/5.6 lub f/8.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby kontrolować ogólną ekspozycję. Zacznij od wolniejszego czasu otwarcia migawki (np. 1/60 sekundy) i dostosuj w razie potrzeby. Jeśli używa lampy błyskowej, czas otwarcia migawki będzie przede wszystkim kontrolować światło otoczenia na zdjęciu, podczas gdy Flash kontroluje ekspozycję na temat. Twoja szybkość synchronizacji będzie najszybszym czasem otwarcia migawki, jaką możesz użyć z Flashem.
* Bilans biały: Ustaw saldo białe, aby pasowały do źródła światła. Jeśli używasz lampy błyskowej, ustaw go na „Flash” lub „Światło dzienne”. Jeśli używasz lampy wolframowej, ustaw ją na „Tungsten”.
* Tryb pomiarowy: Eksperymentuj z różnymi trybami pomiaru (ewaluacyjna/matryca, ważona środkiem, punkt). Pomiar punktowy może być przydatny do pomiaru wyróżnienia na twarzy pacjenta.
5. Moc i odległość:
* Moc twojego światła i jego odległość od pacjenta są podstawowymi elementami kontrolnymi nad końcową ekspozycją twojego obrazu. Za pomocą światła błyskowego możesz dostosować ustawienia zasilania w górę lub w dół. Przy ciągłym świetle przeniesienie go bliżej lub dalej od podmiotu dokona tego samego zadania.
6. Zrób strzały testowe:
* Zrób kilka zdjęć testowych i dokładnie przejrzyj je na ekranie LCD aparatu. Zwróć uwagę na cienie i atrakcje.
* Dostosuj źródło światła, ustawienia aparatu i pozę podmiotu w razie potrzeby.
7. Dostosowywanie z odbłyśnikiem (opcjonalnie):
* Jeśli cienie są zbyt surowe, użyj odblaskowego, aby odbić się do nich niewielką ilość światła. Umieść odbłyśnik po przeciwnej stronie źródła światła.
8. Kontrolowanie światła okna
* pora dnia: Ogromne dni zapewniają bardziej miękkie, bardziej rozproszone światło. Unikaj bezpośredniego światła słonecznego przepływającego przez okno, ponieważ może tworzyć ostre cienie. Wczesne poranki lub późne popołudnia często oferują bardziej miękkie światło.
* odległość od okna: Przeniesienie tematu od okna zmniejszy intensywność światła i stworzy więcej cieni.
* dyfuzja: Użyj czystej zasłony lub śledzenia papieru nad oknem, aby rozproszyć światło.
* blokowanie światła: Częściowo zablokuj okno ciemną szmatką lub płytą, aby utworzyć bardziej kierunkowe źródło światła i ulepszyć cienie.
iv. Processing
Podczas gdy chcesz uzyskać oświetlenie w aptece, przetwarzanie południowe może zwiększyć nastrój i dramat twoich niskoerenowych portretów:
* obniżyć ekspozycję: Zmniejsz ogólną jasność obrazu.
* Zwiększ kontrast: Dodaj więcej separacji między wyświetleniami i cieniami.
* Zmniejsz podświetlenia: Zetnij najjaśniejsze obszary, aby uniknąć nadmiernej ekspozycji.
* ciemne cienie: Pogłębiaj cienie, aby stworzyć bardziej dramatyczny efekt.
* selektywne korekty: Użyj pędzli lub gradientów w edycji oprogramowania, aby przyciemnić określone obszary lub ulepszyć atrakcje.
* wyostrzenie: Zastosuj subtelne wyostrzenie, aby wydobyć szczegóły w twarzy pacjenta.
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Zastanów się nad przekształceniem obrazu na czarno -biały, aby dalej podkreślić zasięg tonalny i nastrój.
v. Wskazówki i wskazówki
* Eksperymentuj z kierunkiem światła: Subtelne zmiany kąta światła mogą drastycznie zmienić nastrój i wygląd portretu.
* Użyj wypełnienia ujemnego: Umieść czarną powierzchnię (jak kawałek czarnej pianki) naprzeciwko źródła światła, aby wchłonąć odbite światło i pogłębić cienie. Jest to szczególnie przydatne, jeśli nie chcesz używać odbłyśnika.
* Zwróć uwagę na Catchlights: Catchlights (małe odbicia źródła światła w oczach) są niezbędne do stworzenia poczucia życia i zaangażowania. Upewnij się, że w każdym oku jest co najmniej jedno światło.
* Ćwicz, ćwicz, ćwicz: Fotografia niskokeńska polega na opanowaniu światła i cienia. Im więcej eksperymentujesz, tym lepiej będziesz w tworzeniu oszałamiających, nastrojowych portretów.
* Wybór tematu: Niektórzy tematy łatwiej nadają się do niskich portretów. Rozważ skupienie się na silnych rysach twarzy, ekspresyjnych oczach lub dramatycznej odzieży.
* Komunikuj się z tematem: Upewnij się, że Twój temat rozumie pożądany nastrój i wyraz. Zachęć ich do utrzymania poważnego, przemyślanego lub introspektywnego zachowania.
* strzelaj w surowym: Strzelanie w formacie surowym zapewni większą elastyczność w przetwarzaniu końcowym.
Rozumiejąc te zasady i starannie ćwiczyć, możesz tworzyć piękne i dramatyczne niskie portrety z minimalnym sprzętem. Nie bój się eksperymentować i znaleźć własny styl. Powodzenia!