Współczynniki oświetlenia Przewodnik:Jak zrobić (lub złamać) swoje portrety
Współczynniki oświetlenia są podstawową koncepcją fotografii portretowej, która może drastycznie wpływać na nastrój, głębię i ogólny wpływ twoich zdjęć. Opanowanie ich pozwala wyrzeźbić światło, tworzyć wymiar i rysować oko widza tam, gdzie chcesz. Ten przewodnik rozkłada zasadnicze wskaźniki oświetlenia, pomagając zrozumieć, jak je kontrolować i skutecznie je wykorzystać.
Jakie są współczynniki oświetlenia?
Mówiąc najprościej, współczynnik oświetlenia to różnica jasności między kluczową stroną światła (bok twarzy oświetlonej głównym źródłem światła) a stroną światła wypełnienia (bok naprzeciwko światła kluczowego, zwykle zacieniony). Jest wyrażany jako stosunek, taki jak 2:1, 3:1 lub 4:1.
* Pierwszy numer: Reprezentuje jasność po kluczowej stronie światła.
* Druga liczba: Reprezentuje jasność po stronie Light.
Zrozumienie wpływu różnych wskaźników:
Różne współczynniki oświetlenia tworzą różne efekty:
* 1:1 (bez stosunku): Jest to płaskie oświetlenie, co oznacza, że obie strony twarzy są równie oświetlone. Choć czasami używane do ujęć urody lub strzałów w głowę, na ogół brakuje mu głębokości i może wydawać się nieciekawe. Często osiągane dzięki bezpośredniemu lampie lampy w aparacie.
* 2:1 (subtelny kontrast): Jest to bardzo subtelny stosunek, oferujący niewielką różnicę między obiema stronami. Tworzy naturalny i pochlebny wygląd, odpowiedni do fotografii piękna i mody, w której pożądana jest gładka cera. Światło wypełniające zmniejsza cienie na tyle, aby zachować szczegóły.
* 3:1 (umiarkowany kontrast): Jest to popularny i wszechstronny współczynnik, co stanowi dobrą równowagę między atrakcjami i cieniami. Dodaje głębokość i wymiar twarzy, jednocześnie zachowując stosunkowo miękki i pochlebny wygląd. Doskonały do ogólnych portretów.
* 4:1 (bardziej dramatyczny): Ten stosunek wprowadza bardziej wyraźne cienie, dodając dramat i rzeźbiąc twarz. Jest często używany w męskich portretach lub dla tematów o silnych cechach.
* 8:1 (wysoki kontrast): Ten stosunek tworzy bardzo silne cienie i atrakcje, co powoduje dramatyczny i nastrojowy obraz. Jest to mniej pochlebne dla większości osób i wymaga starannej kontroli. Często używane do portretów filmowych lub artystycznych.
* Wyższe stosunki (16:1, 32:1 itd.): Są one bardzo wysoki kontrast i mogą być trudne do pracy. Zazwyczaj są one zarezerwowane dla wysoce stylizowanych lub dramatycznych portretów i mogą łatwo prowadzić do utraty szczegółów w cieniu.
Jak mierzyć i kontrolować współczynniki oświetlenia:
Najlepszym sposobem na zrozumienie i kontrolowanie współczynników oświetlenia jest użycie światła. Możesz jednak osiągnąć dobre wyniki dzięki obserwacji i praktyce.
1. Za pomocą miernika światła:
* Miernik incydentu: To najdokładniejsza metoda.
* Umieść miernik w pobliżu twarzy pacjenta, wskazując na kamerę.
* Przeczytaj tylko kluczowe światło.
* Przeczytaj tylko światło wypełniające.
* Porównaj odczyty. Na przykład, jeśli odczyt światła kluczowego jest f/8, a odczyt światła wypełnienia wynosi f/5.6, różnica wynosi 1 stop (f/8 jest o jeden stop jaśniejszy niż f/5.6), co powoduje stosunek 2:1.
* Miernik punktowy: Mierzy to odbite światło.
* Weź odczyty z głównych i cienia obszarów twarzy.
* Oblicz różnicę w zatrzymaniach, aby określić stosunek. Uważaj na odcienie skóry i koloru, ponieważ mogą wpływać na odczyty światła odbijane.
2. Kontrolowanie współczynników oświetlenia (bez miernika światła):
* odległość: Przeniesienie kluczowego światła bliżej pacjenta zwiększa jego intensywność, zwiększając w ten sposób stosunek. Przeniesienie go dalej zmniejsza jego intensywność, zmniejszając stosunek.
* Modyfikatory światła:
* softboxy i parasole: Zmiękcz światło, zmniejszając ostre cienie i obniżając stosunek.
* reflektory: Odbijaj światło z powrotem w cienie, zwiększając światło wypełnienia i obniżając stosunek. Srebrne odbłyśniki są jaśniejsze niż białe lub złoto.
* siatki i snoots: Skoncentruj światło, zwiększając intensywność światła kluczowego i potencjalnie zwiększając stosunek.
* wypełnij światło: Dodaj światło wypełniające (jak odblasek lub drugie źródło światła), aby rozjaśnić stronę cienia, zmniejszając stosunek. Dostosowanie mocy światła wypełnienia zmieni stosunek oświetlenia.
* Pozycja tematu: Obrócenie podmiotu w stosunku do światła kluczowego zmieni obszary dotknięte światłem i cieniem, wpływając w ten sposób na stosunek i ogólny wygląd.
Praktyczne przykłady i scenariusze:
* Miękki portret piękności (2:1 lub mniej): Użyj dużego softbox jako światła kluczowego i białego odbłyśnika, aby wypełnić cienie. Umieść odbłyśnik blisko podmiotu, aby zminimalizować różnicę między oświetlonymi i zaciesionymi stronami.
* klasyczny portret (3:1 lub 4:1): Użyj światła kluczowego z mniejszym modyfikatorem dla bardziej zdefiniowanych cieni. Umieść światło wypełnienia (odblasek lub drugie światło) dalej lub przy niższej mocy.
* dramatyczny portret męski (4:1 lub wyższy): Użyj mniejszego modyfikatora światła kluczowego i ostrożnie kontroluj światło wypełniające. Zastanów się, czy upiekać światło kluczowe (nieco odległe od obiektu), aby zmiękczyć przejście między rozróżnieniem a cieniem.
* Portrety zewnętrzne: Słońce działa jak kluczowe światło. Użyj reflektora, aby odbić światło słoneczne z powrotem w cienie, kontrolując stosunek oświetlenia. Rozmiar i odległość reflektora znacznie wpływa na moc wypełnienia.
Powszechne błędy, których należy unikać:
* ignorowanie istniejącego światła: Zawsze analizuj światło otoczenia przed dodaniem sztucznego światła.
* nadmierne poleganie na wypełnieniu światła: Zbyt duże wypełnienie może spowodować płaskie, nieciekawe portrety.
* ostre cienie: Niekontrolowane twarde światło może powodować niepochlebne cienie, szczególnie na twarzy. Użyj modyfikatorów, aby zmiękczyć światło.
* Przycinanie podświetleń lub cienie: Uważaj, aby nie stracić szczegółów w najjaśniejszych lub najciemniejszych obszarach obrazu. Sprawdź swój histogram.
* Niespójne wskaźniki: Upewnij się, że współczynniki oświetlenia są spójne w wielu ujęciach podczas sesji.
Wniosek:
Współczynniki opanowania oświetlenia jest niezbędne do tworzenia przekonujących portretów. Rozumiejąc wpływ różnych współczynników i ucząc się, jak je kontrolować, możesz wyrzeźbić światło i tworzyć obrazy, które są zarówno technicznie solidne, jak i estetyczne. Ćwicz za pomocą miernika światła lub, jeśli go nie masz, ostrożnie obserwuj światło i cienie na twarzy pacjenta. Eksperymentuj z różnymi konfiguracjami i znajdź wskaźniki, które najlepiej działają dla twojego stylu i fotografujesz tematy. Powodzenia!