Jednocząca moc scenorysów

Najlepszym sposobem na zebranie całego zespołu nad jednym projektem jest podzielenie się wizją. Właśnie tam pojawiają się storyboardy.

Storyboardy istnieją od dawna. Pomyśl o prehistorycznych malowidłach jaskiniowych. W rzeczywistości niektóre z moich rysunków wyglądają jak niektóre z tych starożytnych piktogramów! Jednym z powodów Zachęcam studentów filmowych do nauki rysowania Dzieje się tak dlatego, że prędzej czy później rysunek przekaże wizję o wiele skuteczniej niż słowa — szczególnie jeśli pracujesz za granicą, gdzie język jest już problemem.

Storyboards w czasie

Powyższy kolaż scenorysów to dobra próbka plansz, z którymi pracowałem w swojej karierze. W latach 80. większość firm zajmujących się efektami wizualnymi miała wewnętrzne działy artystyczne, które tworzyły storyboardy i obrazy do produkcji klatek kluczowych, które uchwyciły skalę, nastrój i dramatyczne intencje konkretnej sceny lub momentu w scenariuszu. Większość scenorysów w tamtych czasach przedstawiała wszystkie elementy każdego ujęcia, które można było podzielić na terminy możliwe do zaplanowania i budżetowe — menu wizualne, jeśli wolisz. Działy artystyczne potrzebowały dużo miejsca na ścianie, ponieważ każda plansza była przyklejona w kolejności, aby wszyscy mogli ją zobaczyć i przedyskutować.

Powinieneś rysować swoje storyboardy, mając na uwadze proporcje projektu . Trzy plansze u góry są w formacie 2:40 do 1 — lub w formacie „panoramicznym”. W dawnych czasach dyrektorzy artystyczni faktycznie rysowali z myślą o konkretnym obiektywie z miejsca, w którym można było kręcić, określonego na podstawie rysunku w widoku z góry — teraz to już znasz swój plan.

Storyboardy a wstępna wizualizacja

Nieodłączną cechą scenorysów jest to, że są statyczne i przed wizualizacją nie jest. Animowany proces pre-vis daje reżyserowi wgląd w możliwości ramowania, szybkości i skali w sekwencji . To poruszający się scenorys, który możesz edytować i ulepszać przed właściwym kręceniem. Wadą pre-visu jest to, że animator może stworzyć coś, co jest bardzo trudne, jeśli nie niemożliwe, do sfotografowania. Obiektyw może być zbyt szeroki, ruch kamery może być zbyt szybki lub może występować problem z ostrością i powiększeniem.

Co więcej, jeśli wszyscy zakochają się w pre-visie, nie ma miejsca, by filmowiec poprawił sekwencję w prawdziwym świecie z prawdziwymi ludźmi. Zdarzyło mi się to kiedyś w bardzo dużym filmie fabularnym:pomyślałem, że wymyśliłem lepszy, bardziej wydajny sposób na kręcenie sceny, z pasją rzuciłem ją, ale ostatecznie zostałem zestrzelony, ponieważ „studio lubi to tak, jak jest”. Widzieli pre-vis i chcieli, żeby nakręcono dokładnie w ten sposób. Nudne, a także musieliśmy ponownie nakręcić fragmenty, ponieważ pre-vis nie nie przekładał się dobrze na akcję na żywo. Próbowałem ich ostrzec!

Bądź przygotowany.

Z drugiej strony storyboard to przewodnik, który uwzględnia ulepszenia podczas produkcji. To inwentarz bitów, który operator sfotografuje w realnej scenerii. Kierunek i blokowanie ekranu są TBD w dniu kręcenia . Innymi słowy, nie ograniczaj się do tablic.

Dlatego w większości uwzględniamy tylko bity akcji i sekwencje efektów wizualnych . Wszystko, co jest skomplikowane i potencjalnie kosztowne, wymaga skrupulatnego planowania. Nigdy nie pojawiaj się w ciągu dnia bez potrzebnego sprzętu i tylko kilku szkiców na serwetce. Załoga cię za to ukarze.

Nie za dużo wsiadamy do telewizji, ponieważ nie chcą płacić za ilustracje, a rzadko jest wystarczająco dużo czasu, aby właściwie nakręcić sceny. W takich przypadkach zrobię kilka prostych rysunków, aby śledzić momenty, które są kluczowe dla sekwencji.

Pracuj nad rysunkiem, to bardzo przydatne rzecz, którą musisz wiedzieć, jak to zrobić.

Wszystkie obrazy dzięki uprzejmości autora.