1. Planowanie i przygotowanie
* koncepcja i historia:
* Pomyśl o nastroju, który chcesz przekazać. Czy jest to poważne, tajemnicze, dramatyczne, potężne czy coś innego? Wpłynie to na twoje oświetlenie, pozę i ekspresję.
* Rozważ osobowość podmiotu. Low key może być bardzo odkrywczy, więc spróbuj dopasować styl oświetlenia do ich postaci.
* Wybór tematu:
* Wybierz temat o interesujących funkcjach. Silna struktura kości lub ekspresyjne oczy często działają dobrze w niskich portretach.
* Omów koncepcję z tematem wcześniej. Upewnij się, że rozumieją nastrój, do którego dążisz.
* Lokalizacja i tło:
* Wybierz ciemną lub łatwo zaciemnioną lokalizację. Studio jest idealne, ale działa też pomieszczenie z kontrolowanym światłem.
* Użyj ciemnego tła. Czarny materiał, ciemny papier lub ciemna ściana to dobre opcje. Tło nie powinno odwracać uwagi od tematu. Chcesz, żeby cofnął się w cienie.
2. Przekładnie i ustawienia
* kamera:
* Każda lustrzanka DSLR lub bezlusterkowa będzie działać. Nawet smartfon z ręcznymi elementami sterującymi może załatwić sprawę, jeśli rozumiesz zasady.
* obiektyw:
* Obiektyw portretowy (np. 50 mm, 85 mm) jest idealny do tworzenia płytkiej głębokości pola i izolowania obiektu. Obiektyw zoomu może również działać, ale liczba pierwszych ma tendencję do oferowania lepszej jakości i szerszych otworów.
* oświetlenie:
* jedno światło jest często wystarczające: Pojedyncze źródło światła jest klasyczne dla niskiego key. Możesz użyć stroboskopu studynowego, światła błyskowego (lampy błyskowej), stałego światła (panel LED, lampa wolframowa) lub nawet mocne światło okienne (choć musisz uważać na porę dnia).
* Modyfikatory (wysoce zalecane):
* softbox lub parasol: Zmiękcza światło i tworzy bardziej pochlebny wygląd. Wybierz mniejszy softbox, aby uzyskać bardziej skoncentrowane światło.
* Grid (plaster miodu): Dokładnie kieruje światłem, minimalizując rozlanie na tło. Doskonałe do tworzenia efektu reflektorów.
* snoot: Jeszcze bardziej skoncentrowany niż siatka, tworząc ciasną wiązkę światła.
* drzwi stodoły: Uformuj światło i zapobiegaj rozlaniu się na niechciane obszary.
* reflector (opcjonalnie): Mały odbłyśnik można użyć do odrzucenia niewielkiej ilości światła w cienie po przeciwnej stronie twarzy, ale uważaj, aby go nie przesadzić. Celem jest utrzymanie ciemności, a nie jej wyeliminowanie.
* statyw (zalecany): Pomaga zapewnić ostrość, szczególnie przy użyciu wolniejszych czasów otwarcia migawki.
* Ustawienia aparatu (tryb manualny to klucz):
* apertura: Zacznij od średniego otworu, takiego jak f/5.6 lub f/8. Eksperymentuj z szerszymi otworami (np. F/2.8, f/4) dla płytszej głębokości pola (więcej rozmycia tła), ale pamiętaj, że skupienie staje się bardziej krytyczne.
* Sprawa migawki: Dostosuj się, aby kontrolować światło otoczenia. Zacznij od 1/125s lub 1/200 i dostosuj w razie potrzeby. Jeśli jesteś w całkowicie ciemnym pokoju, Twój czas otwarcia migawki będzie miał niewielki lub żaden wpływ na ekspozycję z lampki błyskowej.
* ISO: Utrzymuj go jak najniższe (ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ tylko, jeśli jest to absolutnie konieczne.
* Power Flash: Dostosuj moc lampy błyskowej, aby kontrolować jasność światła na temat. Zacznij od niskiej mocy i zwiększaj stopniowo, aż osiągniesz pożądany efekt.
* Bilans biały: Ustaw go odpowiednio dla źródła światła (np. „Flash”, jeśli używasz lampy błyskowej, „Tungsten”, jeśli używasz żarówki). Możesz także strzelać w RAW i dostosować równowagę białych w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
* Tryb pomiarowy: Pomiar punktowy jest często przydatny w przypadku niskiego klucza. Miernik twarzy, którą chcesz być odpowiednio odsłonięty. W przeciwnym razie pomiar oceny/matrycy może działać dobrze.
3. Konfigurowanie oświetlenia
* Umieszczenie światła kluczowego (najważniejsze):
* oświetlenie boczne: Umieszczenie światła na bok tematu tworzy silne cienie i wyróżnienia, podkreślając teksturę i formę. Eksperymentuj z kątem (45 stopni, 90 stopni), aby zobaczyć, co wygląda najlepiej.
* nieco powyżej: Ustaw światło nieco powyżej poziomu oczu pacjenta. To tworzy naturalny cień pod kością brwi.
* Pijanie światła: Nie wskazuj światła bezpośrednio na temat. „Pióro” krawędź światła na twarzy. Stwarza to bardziej stopniowe i przyjemne przejście między światłem a cieniem.
* Odległość tła:
* Umieść obiekt wystarczająco daleko od tła, aby światło się na niego nie rozlało. Chcesz, aby tło pozostało ciemne.
* Brak światła wypełnienia (zwykle): Istotą niskiej key jest przyjęcie ciemności. Unikaj używania drugiego światła do wypełnienia cieni, chyba że chcesz bardzo subtelny efekt.
4. Strzelanie do portretu
* Focus:
* skup się na oczach. Oczy są najważniejszą częścią portretu. Użyj jednopunktowego autofokusu i umieść punkt skupienia bezpośrednio na oku najbliżej aparatu.
* pozowanie:
* Utrzymuj proste: Unikaj zbyt złożonych pozy. Oświetlenie i cienie są gwiazdami serialu, a nie pozą.
* kąty: Eksperymentuj z różnymi kątami twarzy. Niewielki obrót głowy może radykalnie zmienić sposób, w jaki spada światło.
* Wyrażenia: Zachęć przedmiot do przekazania emocji, do których dążysz.
* Weź zdjęcia testowe:
* Przejrzyj swoje zdjęcia. Zwróć szczególną uwagę na atrakcje, cienie i ogólną ekspozycję. W razie potrzeby dokonaj regulacji ustawień aparatu, pozycji światła lub energii błyskowej.
* chimping i regulacje:
* „chimping” (Patrzenie na ekran LCD po każdym ujęciu) ma kluczowe znaczenie. Ciągle dostosuj światło, pozycję obiektu i aparatu. Małe zmiany mogą mieć dużą różnicę.
* strzelaj w surowym: Daje to największą elastyczność w przetwarzaniu po przetwarzaniu.
5. Processing (edycja)
* oprogramowanie: Adobe Lightroom, Capture One lub podobne oprogramowanie do przetwarzania surowego.
* Podstawowe korekty:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną jasność.
* kontrast: Zwiększ kontrast, aby zwiększyć dramatyczny efekt. Uważaj, aby nie przycinać Czarnych ani podświetleń.
* Podprawy i cienie: Nieco zmniejsz atrakcje, aby odzyskać szczegóły w jasnych obszarach, a lekko podnieś cienie, aby ujawnić szczegóły w ciemnych obszarach (ale nie podnoś ich zbytnio, bo stracisz efekt niskiego klaczy).
* białe i czarne: Dostosuj białe i czarne punkty, aby zmaksymalizować zakres dynamiczny.
* Clarity: Dodaj odrobinę jasności, aby zwiększyć teksturę i szczegółowe informacje.
* wyostrzenie: Zastosuj umiarkowaną ilość wyostrzenia oczu i innych kluczowych obszarach.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zastosuj redukcję szumów, zwłaszcza jeśli użyłeś wysokiego ISO.
* ocenianie kolorów (opcjonalnie):
* Subtelne tony: Rozważ dodanie subtelnych odcieni kolorów, aby poprawić nastrój. Lekki ciepły lub chłodny ton może działać dobrze.
* Czarno -biała konwersja: Portrety niskie często wyglądają oszałamiająco w kolorze czarno-białym. Eksperymentuj z różnymi czarno -białymi ustawieniami wstępnymi lub niestandardowymi regulacjami.
* Lokalne korekty:
* Filtry promieniowe/pędzle regulacyjne: Użyj tych narzędzi, aby selektywnie dostosować ekspozycję, kontrast lub jasność w określonych obszarach obrazu, takich jak oczy lub twarz.
* Dodge and Burn: Rozjaśnia (Dodge) podświetla i ciemnie (spal) cienie, aby dalej wyrzeźbić światło i zwiększyć wymiar. Zrób to subtelnie!
* końcowe dotyki:
* Crop: Przygotuj obraz, aby poprawić skład.
* Usuń skazy: Subtelnie usuń wszelkie rozpraszające przebarwienia.
Kluczowe wskazówki dotyczące sukcesu:
* Obejrzyj cienie: Nie bój się ciemności. Cienie są niezbędne do tworzenia niskiego wyglądu.
* Kontroluj swoje światło: Dokładna kontrola źródła światła jest kluczowa.
* eksperyment: Nie bój się eksperymentować z różnymi ustawieniami oświetleniowymi, pozami i ustawieniami aparatu.
* Ćwicz: Im więcej ćwiczysz, tym lepiej będziesz w tworzeniu niskich portretów.
* obserwuj: Przestudiuj portrety niskokeencji innych fotografów, aby uczyć się z ich technik. Zwróć uwagę na oświetlenie, pozowanie i przetwarzanie końcowe.
* subtelność: Często najbardziej wpływowe portrety niskie są te, które są subtelne i zaniżone. Unikaj nadmiernego przetwarzania lub dodawania zbyt dużej ilości światła.
Podążając za tymi krokami, możesz stworzyć oszałamiające portrety niskie, które są zarówno dramatyczne, jak i odkrywcze. Powodzenia!