Rozmawialiśmy z redaktorem The Disaster Artist o tym, jak to jest opowiadać prawdziwą historię, która jest jednocześnie przezabawna, inspirująca i dziwaczna.
Wszystkie obrazy w formacie A24.
Jednym z najdziwniejszych zjawisk kulturowych XXI wieku jest kultowy bóg Tommy Wiseau. Opowieść o tym, jak „najgorszy film, jaki kiedykolwiek nakręcono”, znalazł swoich fanów wśród kinofilów, przeczy wszelkiej logice, ale oto mamy nagradzany film o powstawaniu Pokój .
Po rozmowie z redaktorem The Disaster Artist Dowiedziałem się, że jednym z najbardziej fascynujących aspektów fabuły filmu jest jego odbiór. Jeszcze przed debiutem filmu istniały oczekiwania, z którymi zespół walczył. Z jednej strony masz zagorzałych fanów The Room którzy znają materiał źródłowy na pamięć i chcą go honorować i szanować. Z drugiej strony masz publiczność głównego nurtu, która może nic nie wiedzieć o legendarnym filmie. Zespół produkcyjny stawił czoła wyzwaniu, a redaktorka Stacey Schroeder odegrała dużą rolę w opowiedzeniu historii w godny szacunku sposób, który honorował materiał źródłowy, jednocześnie zapewniając rozrywkę publiczności.
Wizerunek Tommy'ego Wiseau
Jednym z najbardziej godnych podziwu osiągnięć filmu jest to, że podkreśla on odkupieńcze cechy Tommy'ego Wiseau. Jako postać tak dzielącą społeczność filmową, wydaje się być sympatyczną, ale ambitnie wadliwą postacią. Nie było to jednak łatwe zadanie. Schroeder i zespół stojący za filmem starali się zrównoważyć komedię, dramat i drżenie:
Film z powodzeniem sprawia, że wątpliwa, czasem niegrzeczna postać można polubić — postać, która zyskała masową rzeszę fanów od czasu Pokój pierwsze wydanie w 2003 roku. Jak każdy kawałek popkultury, który ma wielu fanów, przeniesienie postaci na ekran wiązało się z wyzwaniami.
Jednak odbiór ze strony fanów na całym świecie był tylko pozytywny dla silnych cech narracyjnych i komediowych filmu.
Początkowy odbiór filmu
Premiera na Festiwalu Filmowym SXSW 2017 w Austin w Teksasie była pierwszą szansą, jaką Tommy Wiseau zobaczył film – wraz z kilkuset innymi osobami. Tak więc w przypadku filmu o kimś, kto robi jeden z najgorszych filmów w historii, trudno nie wejść do teatru, myśląc o tytułowej postaci w komediowy i (szczerze) obraźliwy sposób. Schroeder i spółka byli jednak pewni, że historia nie zdenerwuje Wiseau:
Filmowcy opisali wersję, którą pokazali na pierwszym pokazie, jako dzieło w toku. Premiera byłaby chwilą prawdy dla Schroedera i ekipy, chcących zobaczyć, jak zareaguje Tommy (i opinia publiczna). Wiedząc, że większość publiczności na SXSW prawdopodobnie zna lub docenia Pokój pomogło, ale nadal nie wiedzieli, czego się spodziewać. Po obejrzeniu otrzymali zarówno krytyczne pochwały, jak i uznanie publiczności. Po tym pokazie Schroeder i jej zespół wprowadzili kilka zmian do 90-minutowego filmu, w tym kilka dodatkowych tytułów i kilka nowych cięć:
Ekspozycja dla nowej publiczności
Jeśli nie widziałeś filmu, pierwsza sekwencja, którą zobaczysz, to seria wywiadów ze znanymi celebrytami opowiadającymi o tym, jak po raz pierwszy zobaczyli Pokój . To krótki, słodki, nieco humorystyczny sposób na przygotowanie widzów do historii, którą będą oglądać. Ale sekwencja jest mistrzowskim przykładem tego, jak zrównoważyć prawdziwe życie z fikcyjnym światem.
Źródła inspiracji
Jeden z najciekawszych aspektów The Disaster Artist tak filmowcy to nakręcili. Kamera wchodzi i wychodzi z fałszywych scen filmowych i ustawień, więc w niektórych momentach nie masz pewności, czy oglądasz film w filmie, czy film, na który kupiłeś bilet. To wspaniała mieszanka ujęć i dialogów w stylu dokumentalnym. Schroeder omówił wycięcie niektórych ujęć z dystansu:
Aby zbudować napięcie, Schroeder postanowił nie ciąć niektórych scen w filmie. Chciała, aby publiczność zanurzyła się w niezwykle napiętej i niezręcznej chwili, podczas gdy Tommy i Greg lub Tommy i ekipa kłócą się o to, co jest nie tak z produkcją.
To jest filmowanie w najlepszym wydaniu. DP kręci scenę w jedną stronę, a następnie montażysta określa, co ma największy sens dla emocjonalnego ciężaru historii w tym momencie i pozwala mu się rozegrać. Zwłaszcza ta scena jest tak niezręczna i zabawna, że jednocześnie chcesz ją zakończyć i kontynuować. Co za historia, Stacey, ach.
Edycja Improv
Jak można się spodziewać po filmie wypełnionym aktorami komediowymi, Schroeder i jej zespół musieli przesiewać mnóstwo improwizacji. Jako redaktor (zwłaszcza tnący Franco, Rogen i Goldberg) będziesz musiał znaleźć dowcipy, które naprawdę wylądują, jednocześnie opowiadając swoją historię.
Więc oczywiście zapytałem ją, który z zabitych przez nią ukochanych był jej ulubionym:
Mokument a prawdziwa historia
Pracowałem przy projektach takich jak Popstar:Never Stop Never Stopping , Schroeder stwierdził, że materiał filmowy i przebieg edycji tego projektu nie mogłyby się bardziej różnić. Zamiast niekończących się gadających głów lub krótkich fragmentów, miała długie, obciążone emocjonalnie sceny, które musiały trafić w bardzo konkretne nuty.
Na temat tego, który film trudniej było zmontować, z jakich powodów Schroeder miał do powiedzenia:
Porada dla nowych redaktorów
Masz to:pracuj dalej i odkrywaj swoje pasje.
Ten film był edytowany w Avid Media Composer 8.1.