1. Przygotowanie:
* Wybierz swój obraz: Wybierz obraz portretu o wysokiej rozdzielczości. Upewnij się, że temat jest dobrze oświetlony i ma stosunkowo czyste tło.
* obrazy/pędzle bąbelkowe: Potrzebujesz zasobów bąbelkowych. Oto jak je zdobyć:
* Pobierz obrazy magazynowe: Wyszukaj „Zdjęcia stockowe bąbelkowe” lub „Mydel Bubble Stock Images” na stronach takich jak Pexels, Unsplash, a nawet DeviantArt. Upewnij się, że licencja pozwala na rodzaj zastosowania, które zamierzasz (osobisty lub komercyjny). Poszukaj bąbelków, które są dobrze oświetlone, mają dobrą różnorodność kolorów, a idealnie są na ciemnym lub neutralnym tle.
* Utwórz szczotki bąbelkowe (opcjonalnie, ale zalecane):
* Otwórz obraz bąbelkowy: Otwórz jeden ze swoich zdjęć bąbelkowych w Photoshopie.
* Wybierz bańkę: Użyj eliptycznego narzędzia namiotu (M), aby utworzyć okrągły wybór wokół jednej bańki. Jeśli to możliwe, staraj się wybrać różne rozmiary bąbelkowe i kolory.
* Zdefiniuj ustawione pędzel: Przejdź do edytuj> Zdefiniuj pędzel pędzel . Nazwij szczotkę (np. „Bubble Brush 1”).
* Powtórz dla kilku różnych bąbelków, aby stworzyć różnorodne szczotki bąbelkowe. Daje to większą kontrolę.
2. Konfigurowanie portretu:
* Otwórz swój portret: Otwórz obraz portretowy w Photoshopie.
* zduplikuj warstwę: Zduplikuj podstawową warstwę portretową (CTRL/CMD + J). Chroni to twój oryginalny obraz i daje warstwę do pracy w niepodstrowadnie. Zmień nazwę tej warstwy coś w rodzaju „warstwy portretowej”.
3. Tworzenie efektu bąbelkowego:
* Utwórz nową warstwę: Utwórz nową warstwę powyżej „warstwy portretowej” (CTRL/CMD + Shift + N). Nazwij tę warstwę „bąbelki”.
* Wybierz szczotkę bąbelkową: Wybierz narzędzie pędzla (B) i wybierz jeden ze swoich szczotek bąbelkowych z zbieracza pędzla.
* Ustawienia pędzla: W panelu pędzla (okno> szczotkuje, jeśli nie jest widoczne), dostosuj następujące ustawienia, aby nadać Twoim pęcherzykom bardziej naturalny wygląd:
* Rozmiar: Dostosuj rozmiar pędzla za pomocą klawiszy „[” i ”] lub suwaka rozmiaru. Zmieniaj rozmiar, aby stworzyć głębokość.
* Odstępy: Nieco zwiększ ustawienie odstępów (około 100-150%), aby zapobiec zbytnim nakładaniu się pęcherzyków.
* dynamika kształtu:
* Rozmiar rozmiaru: Ustaw roztwór rozmiaru na umiarkowaną ilość (20-50%) i kontroluj „ciśnienie pióra”, jeśli używasz tabletu graficznego lub „zanik”, jeśli używasz myszy. Stwarza to warianty losowe.
* Jitter kątowy: Ustaw jitter kątowy na niewielką ilość (5-10%) dla niewielkich zmian obrotu.
* rozpraszanie: Zwiększ rozpraszanie, aby nieco rozproszyć bąbelki.
* szczotkuj bąbelki: Używając białego lub jasnoszarego koloru (lub wybierz jasny kolor z samego portretu za pomocą narzędzia EyeDropper), zacznij malować bąbelki wokół obiektu.
* Zacznij od skupienia się na głowie i ramionach.
* Zmieniaj rozmiar i kolor pędzla podczas malowania, aby stworzyć bardziej organiczny i interesujący wizualnie efekt.
* Nie przesadzaj! Lepiej zacząć od mniejszej liczby bąbelków i w razie potrzeby dodać więcej.
* Eksperymentuj z różnymi trybami mieszania (normalna, nakładka, miękkie światło, ekran) na warstwie „bąbelki”, aby zobaczyć, jak oddziałują z portretem. „Ekran” może dać lekki, przestronny charakter.
* Opcjonalnie:Dostosowanie krycia bąbelkowego: Zmniejsz krycie warstwy „pęcherzyków”, aby lekko mieszać pęcherzyki z portretem.
4. Dodanie głębokości i realizmu:
* Maski warstwy (kluczowe): Dodaj maskę warstwy do warstwy „Bubbles” (warstwa> Maska warstwy> Ujawnij wszystko).
* stopniowo usuwają bąbelki: Używając miękkiego, okrągłego pędzla (czarny kolor) na masce warstwy, delikatnie usuń części bąbelków, które nadmiernie pokrywają się lub wyglądają nienaturalnie. Zwróć szczególną uwagę na obszary wokół twarzy i krawędzi pacjenta. Tutaj pojawia się umiejętność, dzięki czemu wyglądają, jakby bąbelki oddziałują ze światłem i formą tematu.
* cienie i wyróżnienia (subtelne, ale skuteczne):
* Utwórz nową warstwę dla cieni: Utwórz nową warstwę * poniżej * warstwa „bąbelków” i powyżej „warstwy portretowej”. Nazwij to „Bubble Shadows”. Ustaw tryb mieszanki tej warstwy na „pomnóż”.
* Paint Shadows: Używając miękkiego, małego czarnego pędzla (niewielka krycie, około 10-20%), delikatnie maluj w subtelnych cieniach, w których bąbelki mogą rzucić cienie na twarzy lub ubraniu podmiotu. Skoncentruj się na obszarach, w których bąbelki znajdują się blisko skóry.
* Utwórz nową warstwę dla wyświetleń: Utwórz kolejną nową warstwę * powyżej * warstwa „bąbelków”. Nazwij to „Podprawy bąbelkowe”. Ustaw tryb mieszanki tej warstwy na „Ekran” lub „Nakładka”.
* Faint Fights: Używając miękkiego, małego białego pędzla (niewielka krycie), dodaj subtelne podświetlenia na wierzchu bąbelków, sugerując, że światło łapie ich powierzchnię.
* Regulacja kolorów (subtelna):
* Hue/Neatation: Możesz dodać warstwę regulacji odcienia/nasycenia (warstwa> nowa warstwa regulacji> Odcień/nasycenie) obcięta do warstwy „bąbelków” (kliknięcie altany między warstwą regulacyjną a warstwą „bąbelków” w panelu warstw), aby subtelnie dostosować kolor bąbelków, aby lepiej dopasować ogólny ton portretu. Eksperymentuj z niewielkimi przesunięciami kolorów.
5. Udoskonalenie warstwy portretowej:
* Subtelne rozmycie: Możesz * chcieć zastosować bardzo niewielką rozmycie Gaussa na „warstwę portretową” (filtr> Blur> Gaussian Blur) - wartość 0,5 do 1 pikseli. Może to pomóc płynniej mieszać bąbelki. Uważaj, aby nie zamknąć.
* Dodge and Burn: Użyj narzędzi Dodge (podkreślenia) i Burn (Shadows) bardzo subtelnie na „warstwie portretowej”, aby dalej udoskonalić oświetlenie i wyróżnić obiekt z tła.
6. Ostateczne dotknięcia:
* ogólna korekta kolorów: Użyj warstw regulacji, takich jak krzywe, poziomy lub równowaga kolorów, aby dopracować ogólny kolor i kontrast obrazu. Eksperyment, aby znaleźć wygląd, który lubisz.
* wyostrzenie: Dodaj odrobinę wyostrzenia do końcowego obrazu (filtr> Wyostrz> Maskę Unsharp), ale uważaj, aby nie nadmiernie wybierać.
* Zapisz swoją pracę: Zapisz swoją pracę jako plik Photoshop (.psd), aby zachować warstwy do przyszłej edycji. Zapisz również spłaszczoną wersję jako JPEG lub PNG do udostępniania.
Wskazówki i rozwiązywanie problemów:
* eksperyment: Nie bój się eksperymentować z różnymi ustawieniami pędzla, trybami mieszania i warstwami. Kluczem jest znalezienie tego, co najlepiej wygląda na konkretny obraz.
* Nieniszcząca edycja: Zawsze pracuj z warstwami i maskami warstw, aby uniknąć trwałej zmiany oryginalnego obrazu.
* Rozdzielczość ma znaczenie: Zacznij od obrazu o wysokiej rozdzielczości, aby uzyskać najlepsze wyniki.
* nakładanie się bąbelków: Unikaj nadmiernego nakładania się bańki, szczególnie na twarzy pacjenta.
* subtelność jest kluczowa: Najbardziej przekonującymi portretami bąbelkowymi są często te, w których efekt bąbelkowy jest subtelny i dobrze zintegrowany.
* Dostosowywanie pędzla: Eksperymentuj z tworzeniem własnych niestandardowych szczotek bąbelkowych. Możesz użyć różnych obrazów lub manipulować istniejącymi pędzli, aby stworzyć unikalne efekty.
* Tryby krycia i mieszania: Mistrzowskie tryby krycia i mieszania. Są kluczowe, aby bąbelki wyglądały, jakby były naturalnie zintegrowane ze sceną.
* Obrazy odniesienia: Spójrz na prawdziwe zdjęcia ludzi otoczonych bąbelkami, aby uzyskać inspirację.
Proces ten może wymagać pewnej praktyki, ale przy odrobinie cierpliwości i eksperymentów możesz stworzyć piękny i unikalny portret bąbelkowy za pomocą Photoshop CS3! Powodzenia!