1. Zrozumienie inspiracji (do czego dążymy?)
Aby stworzyć naprawdę * inspirowany * portret, najpierw przeanalizuj elementy, które uważasz za atrakcyjne. Oto, co zwykle definiuje atrakcyjny portret jednorożny:
* dramat: Silny kontrast między światłem a cieniem. Obszary twarzy są jasno oświetlone, podczas gdy inne wpadają w głęboki cień. To tworzy poczucie nastroju i intrygi.
* kształt i forma: Światło rzeźbi twarz, podkreślając strukturę i cechy kości. Cienie definiują kontury i dodają wymiaru.
* nastrój/emocje: Oświetlenie odgrywa ogromną rolę w ustawianiu nastroju. Wysoki kontrast często sugeruje powagę, tajemnicę lub intensywność. Miękkie, rozproszone światło może wydawać się delikatniejsze i przystępne.
* Prostota: Piękno polega na kontrolowanym użyciu jednego źródła światła.
* Focus: Światło kieruje okiem widza do najważniejszych części twarzy (często oczu).
2. BARDZEP potrzebny (podejście minimalistyczne)
* kamera: Każdy aparat z ręczną kontrolą nad otworem, czasem otwarcia migawki i ISO.
* obiektyw: Południowy obiektyw (50 mm, 85 mm lub podobny) jest idealny do portretów. Obiektyw Zoom może działać, ale liczby pierwsze są często ostrzejsze i mają szersze otwory dla lepszej kontroli pola.
* źródło światła:
* Studio Strobe (Flash): Studio Strobe oferuje największą moc i kontrolę. Kluczową korzyścią jest spójność.
* Bezgandarne (Flash na kamerze): Bardziej przenośne niż stroboskop studyjny. Potrzebujesz sposobu na wyzwolenie go poza kamerą (najlepsze są wyzwalacze radiowe).
* ciągłe światło (LED, halogen itp.): Łatwiej jest zobaczyć efekt światła w czasie rzeczywistym, ale często mniej potężny i może wymagać wyższych ustawień ISO.
* Modyfikator światła (krytyczny):
* softbox: Tworzy większe, bardziej miękkie źródło światła. Rozmiar softbox wpływa na miękkość cieni. Większa softbox tworzy bardziej miękkie cienie.
* parasol (strzelanie lub refleksyjne): Bardziej przenośne i przystępne niż softbox. Parasole do strzelania tworzą bardziej miękkie światło niż parasole odblaskowe.
* Dish Beauty: Tworzy skoncentrowane, nieco ostrzejsze światło z unikalną jakością „opakowania”. Dobry do podkreślenia tekstury skóry.
* reflektor (biały, srebrny, złoto): Odbić światło z powrotem w cienie i rozjaśnić je. Nawet kawałek białej pianki będzie działać.
* Grid: Przymocowuje się do softbox lub odbłyśnika, aby zawęzić wiązkę światła i zapobiec wycieku.
* snoot: Tworzy bardzo wąską, skoncentrowaną wiązkę światła. Służy do podkreślenia określonych obszarów.
* Light Stand: Aby utrzymać źródło światła.
* tło (opcjonalnie): Proste tło (białe, szare lub czarne) jest najlepiej skupić się na tym temacie. Ściana zrobi w mgnieniu oka!
* Trigger: Służy do zdalnego rozpalania strobów z aparatu.
3. Konfigurowanie oświetlenia
Tutaj dzieje się magia. Oto kilka typowych konfiguracji jednorodka, wraz z wyjaśnieniami:
* klasyczne oświetlenie Rembrandt:
* Pozycja: Umieść światło na bok i nieco za głową podmiotu pod kątem około 45 stopni.
* Efekt: Tworzy charakterystyczny trójkąt światła na policzku najdalej od źródła światła. Kluczem jest zrównoważenie trójkąta - niezbyt duże, niezbyt małe.
* reflector: Użyj reflektora po przeciwnej stronie, aby nieco wypełnić cienie (opcjonalnie, ale często pomocne).
* Wskazówki: Podnieś światło, aby rzucić cienie z nosa na policzek.
* Lighting:
* Pozycja: Podobnie jak Rembrandt, ale źródło światła jest umieszczane dalej do przodu i nieco wyższe.
* Efekt: Tworzy mały, delikatny cień nosa na policzku. Dla większości ludzi jest to pochlebne światło.
* reflector: Może być potrzebne, w zależności od pożądanego kontrastu.
* oświetlenie motyla (oświetlenie najważniejsze):
* Pozycja: Źródło światła znajduje się bezpośrednio przed obiektem, wystarczająco wysoko, aby rzucić cień w kształcie motyla pod nos.
* Efekt: Tworzy symetryczne, a nawet światło na twarzy, podkreślając kości policzkowe.
* reflector: Niezbędne umieszczone bezpośrednio pod twarzą pacjenta, aby wypełnić cienie pod podbródkiem i szyją.
* oświetlenie boczne:
* Pozycja: Światło jest umieszczane bezpośrednio z boku obiektu, tworząc silny podział między światłem a cieniem.
* Efekt: Bardzo dramatyczny i podkreśla teksturę. Może być niepochlebne, jeśli nie są używane ostrożnie.
* reflector: Użyj reflektora po przeciwnej stronie do światła.
* Podświetlenie:
* Pozycja: Światło jest umieszczone za tematem.
* Efekt: Sylwetki, cienie mogą być bardzo dramatyczne.
Ogólne rozważania dotyczące oświetlenia:
* odległość: Im bliżej źródła światła do obiektu, tym bardziej miękkie światło. Im dalej, tym trudniej (bardziej kontrasty) światło.
* kąt: Kąt światła względem pacjenta dramatycznie wpływa na umieszczenie cieni. Eksperyment!
* Power: Dostosuj moc światła, aby kontrolować ogólną jasność i intensywność cieni.
4. Ustawienia aparatu
* Tryb: Podręcznik (M) jest niezbędny do pełnej kontroli.
* apertura:
* Szeroka apertura (np. F/2.8, f/4):Tworzy płytką głębokość pola, rozmywa tło i skupiając uwagę na oczach pacjenta. Dobry do portretów, w których chcesz delikatny, marzycielski wygląd.
* Węższa apertura (np. F/8, f/11):Zwiększa głębokość pola, utrzymując więcej twarzy. Użyj tego, jeśli chcesz uchwycić więcej szczegółów lub przemieszczanie się.
* Sprawa migawki: Zazwyczaj będziesz używać czasu migawki wokół prędkości synchronizacji aparatu (zwykle 1/200 lub 1/250. sekundy) podczas korzystania z strobów. Jeśli używasz stałego światła, wybierz czas otwarcia migawki, który zapewnia dobrą ekspozycję w oparciu o jasność światła i ISO.
* ISO: Utrzymuj swoje ISO tak niskie, jak to możliwe (zwykle 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ go tylko wtedy, gdy musisz rozjaśnić obraz i nie możesz osiągnąć pożądanej ekspozycji z przysłoną i czasem otwarcia migawki.
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą, aby pasował do źródła światła (np. „Flash” dla strobów lub określonej temperatury Kelvina, jeśli używasz ciągłego światła).
* Focus: Skoncentruj się ostrożnie na oczach pacjenta.
5. Strzelanie i rafinacja
* Weź zdjęcia testowe: Zanim zaczniesz udawać obiekt, wykonaj kilka zdjęć testowych, aby sprawdzić oświetlenie i ustawienia aparatu. Dostosuj moc światła, jego pozycję i ustawienia aparatu, aż uzyskasz pożądany wygląd.
* pozowanie:
* kąt twarzy: Nie mam obiektu twarzą w kamerę prosto. Niewielki kąt jest zwykle bardziej pochlebny.
* Pozycja podbródka: Poproś podmiot, aby nieco opuścić podbródek, aby uniknąć pojawienia się podwójnego podbródka.
* kontakt wzrokowy: Eksperymentuj z bezpośrednim kontaktem wzrokowym i patrzeniem nieco od aparatu.
* Język ciała: Zwróć uwagę na postawę i umieszczenie ręki.
* Obserwuj światło: Zwróć szczególną uwagę na to, jak światło spadnie na twarz pacjenta. Poszukaj obszarów, które są zbyt jasne lub zbyt ciemne, i odpowiednio dostosuj źródło światła.
* Umieszczenie reflektora: Eksperymentuj z umieszczeniem reflektora, aby wypełnić cienie i dodać wymiar twarzy.
* komunikat: Porozmawiaj ze swoim tematem i prowadzić ich przez proces pozowania. Zachęć ich do relaksu i bycia naturalnym.
6. Processing (edycja)
* RAW Format: Strzelaj w surowym formacie, aby zachować maksymalną ilość informacji na zdjęciach.
* oprogramowanie: Użyj oprogramowania do edycji zdjęć, takich jak Adobe Lightroom, przechwytuj jeden lub podobny.
* Podstawowe korekty:
* Ekspozycja: Dostosuj ogólną jasność obrazu.
* kontrast: Zwiększ kontrast w celu zwiększenia dramatu.
* Podprawy/cienie: Odzyskaj szczegóły na wyświetleniach i cieniach.
* białe/czarne: Ustaw białe i czarne punkty, aby ustalić pełny zakres tonalny.
* Korekta kolorów: Dostosuj bilans biały i odcień, aby osiągnąć dokładne kolory.
* wyostrzenie: Zastosuj wyostrzenie, aby zwiększyć szczegóły.
* Redukcja szumu: W razie potrzeby zmniejsz hałas, zwłaszcza jeśli użyłeś wysokiego ISO.
* selektywne korekty: Użyj szczotek lub gradientów, aby dokonać ukierunkowanych regulacji określonych obszarów obrazu (np. Rozjaśnij oczy, przyciemnij tło).
* Czarno -biała konwersja (opcjonalnie): Dramatyczna czarno-biała konwersja może zwiększyć nastrój i dramat jednorożnego portretu.
* retuszowanie: Delikatne retuszowanie może wygładzić skórę i usunąć przebarwienia, ale unikaj nadmiernego uruchomienia, aby zachować naturalny wygląd.
Wskazówki dotyczące sukcesu
* Ćwicz: Najlepszym sposobem na ulepszenie fotografii jednorodnej jest ćwiczenie. Eksperymentuj z różnymi konfiguratorami oświetleniowymi, ustawieniami aparatu i technikami pozowania.
* obserwuj: Przestudiuj pracę innych fotografów, którzy tworzą piękne portrety jednorożne. Zwróć uwagę na ich wybór oświetlenia, pozowanie i techniki edycji.
* eksperyment: Nie bój się eksperymentować i próbować nowych rzeczy. Nie ma żadnego właściwego sposobu na stworzenie portretu jednorożnego.
* Cierpliwość: Opanowanie fotografii jednorodkowej wymaga czasu i cierpliwości. Nie zniechęcaj się, jeśli twoje pierwsze próby nie są idealne. Ćwicz dalej, a w końcu osiągniesz wyniki, których szukasz.
* Wydanie modelu: Jeśli zamierzasz publicznie wyświetlać zdjęcia, które zrobiłeś innym osobom, upewnij się, że masz na to pisemną zgodę. Ta umowa jest zwykle nazywana wydaniem modelu.
* baw się dobrze! Fotografia powinna być przyjemna. Zrelaksuj się, bądź kreatywny i baw się dobrze z tym procesem!
Podążając za tymi krokami i ćwicząc regularnie, będziesz na dobrej drodze do tworzenia pięknych i dramatycznych portretów jednorodka. Powodzenia!