Podstawowe zasady:
* kierunek i kąt: Umieszczenie pojedynczego źródła światła jest najważniejsze. Dyktuje kształt, głębokość i nastrój twojego portretu.
* Jakość światła (twardy vs. miękki): Twarde światło tworzy silne, zdefiniowane cienie i atrakcje. Miękkie światło obejmują temat, wytwarzając bardziej subtelne przejścia. Rozmiar źródła światła w stosunku do pacjenta określa twardość lub miękkość.
* odległość: Odległość światła od pacjenta wpłynie na spadek światła. Zbliżanie go do tematu spowoduje szybszy upadek i bardziej dramatyczne cienie.
* tło: Ciemne tło zwiększa dramat, pozwalając wyróżnić światło na temat. Można użyć lżejszego tła, ale zmienia to znacząco.
* Pozycja: Zastanów się, w jaki sposób pozą twojego pacjenta wchodzi w interakcje ze światłem. Odkładanie twarzy w kierunku lub z dala od światła może drastycznie zmienić cienie.
* Ekspozycja: Pomiar i ustawienie ustawień aparatu (ISO, przysłona, czas otwarcia migawki) są kluczowe dla dobrze narażonego portretu.
Kroki, aby osiągnąć wygląd:
1. Gear:
* kamera: DSLR, bezlusterka, a nawet smartfon (jeśli ma przyzwoite ręczne sterowanie).
* obiektyw: Południowy obiektyw (50 mm, 85 mm lub coś w tym zakresie) jest idealny, ale każdy obiektyw będzie działał. Szerszy apertura (np. F/2.8, f/1.8) pomoże utworzyć płytką głębokość pola i wyodrębnić temat.
* źródło światła: To jest twój kluczowy element. Opcje obejmują:
* Bezgazowe/flash: Zapewnia potężną, kontrolowaną serię światła. Prawdopodobnie będziesz potrzebować spustu, aby zwolnić go poza kamerą.
* strobe: Potężniejsze niż światło błyskawiczne, często używane w ustawieniach studyjnych.
* ciągłe światło: Panel LED lub tradycyjne światło studyjne. Łatwiej zobaczyć efekt w czasie rzeczywistym, ale może nie być tak potężny jak błysk.
* nawet jasna lampa biurka: Może działać w mgnieniu oka, szczególnie do eksperymentów.
* Modyfikator światła (opcjonalnie, ale wysoce zalecany): To kształtuje światło.
* softbox: Tworzy miękkie, nawet lekkie. Większy softbox wytwarza bardziej miękkie światło.
* parasol: Inny sposób na zmiękczenie światła.
* reflector: Podskakuje światło z powrotem na temat, aby wypełnić cienie. Może być biały, srebrny lub złoty.
* snoot/grid: Koncentruje światło na ciasnej wiązce, tworząc dramatyczny efekt reflektorów.
* Light Stand: Aby ustawić światło.
* tło: Ciemna ściana, czarne tło, a nawet arkusz czarnej tkaniny.
2. konfiguracja:
* Ustaw swój temat: Niech przedmiot usiąść lub stać przed wybranym tłem.
* Umieść światło: To najważniejszy krok. Eksperymentuj z różnymi pozycjami:
* 45-stopniowy kąt: Umieść światło pod kątem 45 stopni do pacjenta i nieco powyżej poziomu oczu. To klasyczna konfiguracja oświetlenia portretowego, która tworzy pochlebne cienie.
* oświetlenie boczne (90 stopni): Umieść światło bezpośrednio na bok tematu. Stwarza to bardzo dramatyczne cienie i jest często używane do nastrojowych lub artystycznych portretów. Jedna strona twarzy będzie jasno oświetlona, a druga będzie głównie w cieniu.
* powyżej/poniżej: Umieszczenie światła bezpośrednio powyżej lub poniżej tematu może stworzyć bardziej niezwykłe i dramatyczne oświetlenie. Pozycje te są często mniej pochlebne, ale można je stosować do określonych efektów.
* Podświetlenie: Umieść światło za obiektem. Stworzy to efekt sylwetki lub możesz użyć odbłyśnika, aby odbić się z powrotem na twarz.
* modyfikator (jeśli używasz): Dołącz do światła softbox, parasol lub inny modyfikator. Dostosuj odległość modyfikatora ze źródła światła, aby dalej kontrolować miękkość światła.
* reflector (jeśli używasz): Trzymaj reflektor naprzeciwko źródła światła, aby odbijać światło w cieniu i rozjaśnić je. Możesz także poprosić kogoś o to dla ciebie. Dostosuj kąt i odległość reflektora, aby kontrolować ilość światła wypełnienia.
* Strzał testowy: Zrób strzał testowy i dokładnie zbadaj cienie i atrakcje. Dostosuj pozycję światła, modyfikator i odbłyśnik, aż osiągniesz pożądany efekt.
3. Ustawienia aparatu:
* ISO: Utrzymuj go tak niskie, jak to możliwe (np. ISO 100 lub 200), aby zminimalizować hałas. Zwiększ tylko w razie potrzeby, aby osiągnąć odpowiednią ekspozycję.
* apertura: Wybierz otwór, który daje pożądaną głębokość pola. F/2.8 lub f/4 utworzy płytką głębokość pola, rozmywając tło. F/8 lub nowsze da ci więcej sceny.
* Sprawa migawki: Dostosuj czas otwarcia migawki, aby kontrolować ogólną jasność obrazu. Jeśli używasz lampy błyskowej, czas otwarcia migawki zwykle będzie ograniczony do prędkości synchronizacji aparatu (zwykle około 1/200 sekundy).
* Bilans biały: Ustaw równowagę białą, aby dopasować temperaturę kolorów źródła światła. Jeśli strzelasz w RAW, możesz dostosować równowagę białą w przetwarzaniu końcowym.
* pomiar: Użyj pomiaru punktowego, aby odmieścić twarz pacjenta. W razie potrzeby dostosuj kompensację ekspozycji, aby zapewnić odpowiednio odsłoniętą twarz.
* Focus: Skoncentruj się ostrożnie na oczach pacjenta.
4. pozowanie:
* Rozważ światło: Jak światło pada na twarz twojego pacjenta? Dostosuj swoją pozę, aby podkreślić najważniejsze informacje i cienie.
* kąty: Niech nieco odwrócili głowę, aby stworzyć ciekawsze kąty i cienie.
* wyrażenie: Wyrażenie jest kluczowe! Rozważ nastrój, który próbujesz stworzyć.
5. Strzelanie:
* weź wiele strzałów: Eksperymentuj z niewielkimi różnicami pozowania, oświetlenia i ustawień aparatu.
* przejrzyj i dostosuj: Po każdym ujęciu przejrzyj obraz na ekranie LCD aparatu i dokonaj niezbędnych regulacji.
6. Processing (opcjonalnie, ale zalecane):
* Korekty ekspozycji: Dostosuj ekspozycję, kontrast i jasność.
* Korekta kolorów: Dostosuj równowagę białej i temperaturę kolorów.
* Dodge and Burn: Subtelnie rozjaśniane podświetlenia i ciemne cienie, aby poprawić wymiar i dramat.
* wyostrzenie: Dodaj odrobinę wyostrzenia, aby wydać szczegóły.
* Czarno -biała konwersja (w razie potrzeby): Przekształcenie na czarno -białe może zwiększyć nastrój i dramat portretu.
Wskazówki dotyczące określonych efektów:
* Rembrandt Lighting: Klasyczna technika oświetlenia portretowego, w której na policzek pojawia się mały trójkąt światła naprzeciwko źródła światła. Aby to osiągnąć, ustaw światło lekko na bok i powyżej poziomu oczu pacjenta.
* twarde dramat: Użyj lampy błyskowej lub małego źródła światła bez modyfikatora, aby stworzyć ostre cienie. Może to być bardzo dramatyczne, ale ważne jest, aby pamiętać o tym, jak wpływa na cechy obiektu.
* miękkie światło piękno: Użyj dużego softboxa lub parasola, aby stworzyć miękkie, pochlebne światło, które minimalizuje zmarszczki i przebarwienia.
* Silhouette: Umieść światło za obiektem i ujawnij tło. Temat pojawi się jako ciemna sylwetka.
Kluczem jest eksperymenty:
Najlepszym sposobem nauki jest eksperymentowanie. Wypróbuj różne pozycje światła, modyfikatory i ustawienia aparatu. Zwróć uwagę na to, jak światło wpływa na cechy pacjenta i ogólny nastrój portretu. Nie bój się złamać zasad i spróbować czegoś nowego.
Powszechne problemy i rozwiązania:
* ostre cienie: Użyj większego źródła światła lub modyfikatora światła, aby zmiękczyć światło. Użyj reflektora, aby wypełnić cienie.
* Za dużo światła: Zmniejsz moc źródła światła, odsuń światło dalej od obiektu lub użyj dyfuzora.
* za mało światła: Zwiększ moc źródła światła, przenieś światło bliżej obiektu lub zwiększ ISO.
* niepochlebne cienie: Dostosuj pozycję światła, aby stworzyć bardziej pochlebne cienie.
Podążając za tymi krokami i eksperymentując z różnymi technikami, możesz tworzyć oszałamiające jednorodne portrety, które uchwycają esencję twojego tematu. Powodzenia! Pamiętaj, aby ćwiczyć i dobrze się bawić! Jeśli możesz udostępnić przykładowy obraz wyglądu, który zamierzasz, mogę udzielić jeszcze bardziej dostosowanej porady.